Członkom-założycielom Polskiej Unii Seniorów zależy na istnieniu organizacji dbającej o upamiętnianie ofiar II wojny światowej oraz budującej i utrwalającej pokój na świecie, sprzeciwiającej się wszelkim przejawom nierówności, nietolerancji, przemocy i fanatyzmowi, a także pomagającej w edukowaniu dla pokoju oraz w likwidowaniu, najlepiej w zarzewiu, konfliktów.

Według członków-założycieli pierwszym zadaniem Polskiej Unii Seniorów ma być wybudowanie Kopca Upamiętnienia i Pokoju w Oświęcimiu. Idea ta ewoluowała od początków lat 90. XX wieku. Jako efekt długoletnich, często trudnych dyskusji powstała koncepcja architektoniczna budowli – gmachu w kształcie kopca, przygotowana przez architektów Janusza Rączkę i Monikę Piórecką-Karolak. W budynku tym powstanie przede wszystkim centrum kongresowo-seminaryjne z salami wystawienniczymi i miejscem dla organizacji pozarządowych oraz mediów koncentrujących się na tematyce pokojowej.

Taka jest intencja testamentu byłych więźniów obozów koncentracyjnych i miejsc tragedii II wojny światowej.

Polska Unia Seniorów – członek Europejskiej Unii Seniorów – interesuje się wszelkimi sprawami seniorów. Ich uczestnictwem w życiu gospodarczym, społecznym i kulturalnym. Chce wspierać w zapobieganiu wszelkim formom wykluczenia osób starszych. Zachęcać seniorów do ustawicznego kształcenia się, by nadążali za współczesnymi technologiami, szczególnie cyfrowymi. Promować zdrowy tryb życia. PUS chce wzorować się na metodach pracy i rozwiązaniach sprawdzonych na zachodzie Europy.  Chodzi tu m.in. o wprowadzenie do polskiego systemu prawnego ustawy pielęgnacyjnej na wzór obowiązującej od 1995 roku w Niemczech, której współautorem jest dr Bernhard Worms – prezydent Europejskiej Unii Seniorów – były sekretarz stanu za rządów kanclerza Helmuta Kohla. PUS zamierza budować domy spokojnej jesieni życia z opieką, na wzór funkcjonujących od dawna w Europie Zachodniej (wizytował je z Januszem Marszałkiem także Henryk Łagodzki).